بایبردلو

دانشنامه آزاد فارسی

بایْبَرْدْلو
طایفۀ تُرک ایران، از طوایف قزلباش، منسوب به ناحیۀ بایبرد ارزنجان در آناتولی شرقی. گروهی بزرگ از این مردم در آغاز خروج شاه اسماعیل صفوی در آذربایجان به او پیوستند و در جنگ های او علیه مخالفان شرکت کردند. شاه اسماعیل حکومت ناحیۀ چخورسعد (ایروان) را به سرکردۀ آنان قراجه الیاس داد و این مقام در خانواده او باقی بود. این طایفه در سال های سلطنت سلطان محمد خدابنده به سبب پیروزی های عثمانیان از چخورسعد خارج شد و به دستور پادشاه در ارسباران مستقر شد. بعضی از بایبردلوها در ارزنجان باقی مانده و به خدمت دولت عثمانی درآمدند. قراخان بایبردلو در عهد محمد خدابنده، مدتی حاکم چخورسعد بود. شاهوردی بیگ بایبردلو ( ـ۱۰۳۲) از بزرگان دربار شاه عباس بود. مراد خان سلطان بایبردلو در سال آخر سلطنت شاه عباس حاکم ارسباران بود. آخرین گروه های چادرنشین بایبردلو که تا چندی پیش باقی مانده بودند عبارت اند از قورچلو، کچکلو، گون پاپاخ.

پیشنهاد کاربران

بپرس