بایارد راستین ( انگلیسی: Bayard Rustin; ۱۷ مارس ۱۹۱۲ – ۲۴ اوت ۱۹۸۷ ) فعال آمریکایی در جنبش حقوق مدنی اهل ایالات متحده آمریکا بود.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان افتخار آزادی رئیس جمهوری شده است.
... [مشاهده متن کامل]
بایارد راستین در ۱۷ مارس ۱۹۱۲ در وست چستر پنسیلوانیا متولد شد. وی رهبر جنبش های اجتماعی برای حقوق مدنی، سوسیالیسم، پرهیز از خشونت و مدافع حقوق همجنس گرایان بود. خانواده اش نیز در پنسیلوانیا در کار حقوق مدنی شرکت داشت. در سال ۱۹۳۶، او به هارلم ( نیویورک ) ، نقل مکان کرد.
راستین در سال ۱۹۶۳ سازمان دهنده اصلی راهپیمایی مارس در واشینگتن برای اشتغال و آزادی و مشاور مارتین لوتر کینگ در استراتژی مقاومت مسالمت آمیز بود.
راستین در گروه های صلح جویی ( FOR ) و لیگ مقاومت علیه جنگ ( WRL ) ، فعالیت های مسالمت آمیز می کرد. او پیش از سال ۱۹۴۱ با ای. فیلیپ راندولف یکی از اعضای حزب کمونیست در جنبش راهپیمایی واشینگتن همکاری کرد. در این راهپیمایی آن ها خواهان فشار بیشتر بر روی دولت آمریکا بودند تا حقوق کار مساوی را برای کارگران آفریقایی آمریکایی تأمین کنند.
او یکی از فعالان پیشرو در جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا ( ۶۸–۱۹۵۵ ) بود. در سال ۱۹۴۷ برای به چالش کشیدن تبعیض نژادی با راه اندازی نافرمانی مدنی یک کمپین آزادی ایجاد کرد. او رهبری مارتین لوتر کینگ را به رسمیت شناخت و با سازماندهی کنفرانس رهبری مسیحیان جنوب تلاش کرد تا رهبری مارتین لوتر کینگ را تقویت کند. راستین فلسفه مقاومت بدون خشونت و شیوه های این مقاومت را که هنگام کار با جنبش ماهاتما گاندی در هند مشاهده کرده بود ارتقا داد و به مارتین لوتر کینگ در مورد جنبش عدم خشونت کمک کرد.
راستین یکی از استراتژیست های جنبش حقوق مدنی در سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۸ شد. او سازمانده اصلی جنبش ماه مارس سال ۱۹۶۳ راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی بود که تحت رهبری ای. فیلیپ راندولف رئیس پیشین اتحادیه کارگری آفریقایی - آمریکایی و سوسیالیستی بود. راستین همچنین بر روی فعالان جوان مانند تام کان و استوکلی کارمایکل و سازمان هایی مانند کنگره برابری نژادی ( CORE ) و کمیته هماهنگی دانشجویی ( SNCC ) تأثیر گذاشت.
راستین در ۲۴ اوت ۱۹۸۷ در منهتن نیویورک درگذشت.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان افتخار آزادی رئیس جمهوری شده است.
... [مشاهده متن کامل]
بایارد راستین در ۱۷ مارس ۱۹۱۲ در وست چستر پنسیلوانیا متولد شد. وی رهبر جنبش های اجتماعی برای حقوق مدنی، سوسیالیسم، پرهیز از خشونت و مدافع حقوق همجنس گرایان بود. خانواده اش نیز در پنسیلوانیا در کار حقوق مدنی شرکت داشت. در سال ۱۹۳۶، او به هارلم ( نیویورک ) ، نقل مکان کرد.
راستین در سال ۱۹۶۳ سازمان دهنده اصلی راهپیمایی مارس در واشینگتن برای اشتغال و آزادی و مشاور مارتین لوتر کینگ در استراتژی مقاومت مسالمت آمیز بود.
راستین در گروه های صلح جویی ( FOR ) و لیگ مقاومت علیه جنگ ( WRL ) ، فعالیت های مسالمت آمیز می کرد. او پیش از سال ۱۹۴۱ با ای. فیلیپ راندولف یکی از اعضای حزب کمونیست در جنبش راهپیمایی واشینگتن همکاری کرد. در این راهپیمایی آن ها خواهان فشار بیشتر بر روی دولت آمریکا بودند تا حقوق کار مساوی را برای کارگران آفریقایی آمریکایی تأمین کنند.
او یکی از فعالان پیشرو در جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا ( ۶۸–۱۹۵۵ ) بود. در سال ۱۹۴۷ برای به چالش کشیدن تبعیض نژادی با راه اندازی نافرمانی مدنی یک کمپین آزادی ایجاد کرد. او رهبری مارتین لوتر کینگ را به رسمیت شناخت و با سازماندهی کنفرانس رهبری مسیحیان جنوب تلاش کرد تا رهبری مارتین لوتر کینگ را تقویت کند. راستین فلسفه مقاومت بدون خشونت و شیوه های این مقاومت را که هنگام کار با جنبش ماهاتما گاندی در هند مشاهده کرده بود ارتقا داد و به مارتین لوتر کینگ در مورد جنبش عدم خشونت کمک کرد.
راستین یکی از استراتژیست های جنبش حقوق مدنی در سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۸ شد. او سازمانده اصلی جنبش ماه مارس سال ۱۹۶۳ راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی بود که تحت رهبری ای. فیلیپ راندولف رئیس پیشین اتحادیه کارگری آفریقایی - آمریکایی و سوسیالیستی بود. راستین همچنین بر روی فعالان جوان مانند تام کان و استوکلی کارمایکل و سازمان هایی مانند کنگره برابری نژادی ( CORE ) و کمیته هماهنگی دانشجویی ( SNCC ) تأثیر گذاشت.
راستین در ۲۴ اوت ۱۹۸۷ در منهتن نیویورک درگذشت.
