بایات

لغت نامه دهخدا

بایات. ( اِخ )از قلعه های یمن است در صنعاء. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

از قلعه های یمن است

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] بآیات. معنی مَقَامَهُمَا: در جای آن دو (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکانی است در آن جسمی از اجسام بایستد)یا اسم زمان(زمان ایستادن) ویا مصدر میمی (ایستادن) ، ولی در موارد بسیاری ، صفات و احوال چیزی نوعی ایستادن در یک محل و قرارگاه تشبیه می شود ، و به آن صفات و احوال ، مقام و...
معنی مَّقَامِی: مقام من - اقامت طولانی من (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکانی است در آن جسمی از اجسام بایستد)یا اسم زمان(زمان ایستادن) ویا مصدر میمی (ایستادن) ، ولی در موارد بسیاری ، صفات و احوال چیزی نوعی ایستادن در یک محل و قرارگاه تشبیه می شود ، و به آن صفات و ا...
ریشه کلمه:
اوی (۴۱۸ بار)
ائی (۳۸۲ بار)
ایی (۶۲۸ بار)
ب (۲۶۴۹ بار)

منظور از «آیات اللّه»، یا «آیات تکوینی» یعنی آثار عظمت الهی در نظام آفرینش است; و در این صورت اشاره به مسأله توحید می باشد. در حالی که «لِقائِهِ» اشاره به مسأله معاد است، یعنی آنها هم منکر مبدأ هستند و هم منکر معاد. و یا اشاره به «آیات تشریعی» یعنی آیاتی که خداوند بر پیامبرانش نازل کرده، که هم از مبدأ سخن می گوید، هم از نبوّت و هم از معاد، و در این صورت تعبیر به «لِقائِهِ» از قبیل ذکر عام بعد از خاص است. این احتمال نیز، وجود دارد که، منظور، همه آیات خدا در عالم آفرینش و تشریع است.

پیشنهاد کاربران

بپرس