باگواژانگ

باگوآژانگ. باگوآژانگ ( به چینی: 八卦掌 ) ( با تلفظ Bāguàzhǎng ) یکی از سه هنر رزمی چینی اصلی سیستم وودانگ است ( دو سیستم دیگر عبارتند از: تای چی چوان و شینگ یی چوان ) . این هنر از هنرهای رزمی درونی ( یا نیجیا ) است. باگوآ ژانگ در لغت به معنی کف دست هشت سه خطی است که سه خطی اشاره ای است به سه خطی های موجود در کتاب ئی چینگ که یکی از کتاب های مقدس آیین تائوئیسم است. [ ۱]
تبدیل آن به یک هنر رزمی شناخته شده ( و رسمی ) را به دونگ هایچوان ( 董海川 ) نسبت می دهند که گفته می شود این هنر را از تائوییست ها و استادان بودایی کوه های مناطق روستایی در چین در اوایل قرن نوزدهم فرا گرفت. [ ۲] شواهدی در دست است که نشان می دهد در منطقه ای که او می زیسته ترکیبی از هنرهای رزمی با راه رفتن چرخشی تائوییست ها آموزش داده می شده است. به دلیل اینکه در قصر خدمتکار بود، امپراتور از دیدن جابجایی های برازنده و مهارت رزمی او تحت تاثیر قرار گرفته و او را آموزش دهنده نگهبانان قصر کردند. [ ۳] دون هایچوان سال ها در پکن آموزش داد تا اینکه سرانجام پشتیبانی بارگاه امپراتوری را بدست آورد. [ ۴]
از شاگردان دونگ که پس از او از استادان باگوآژانگ شدند می توان یین فو ( 尹福 ) ، چنگ تینگهوا ( 程廷華 ) ، سونگ چانگ رونگ ( 宋長榮 ) ، لیو فنگ چون ( 劉鳳春 ) ، ما ویکی ( 馬維棋 ) ، لیو بوآژن ( 劉寶珍 ) ، لیانگ ژنگ پو ( 梁振蒲 ) و لیو دکوآن ( 劉德寛 ) را نام برد. اگرچه همه آنها شاگرد یک استاد بودند اما روش آموزش و نیز حالات دست هایشان با هم فرق می کرد. [ ۱] سبک های چنگ و لیو با فشار کف دست ها شناخته می شوند، سبک یین با پیوسته بودن کف دست ها، سبک سونگ با گل آلو ( 梅花 می هوآ ) و سبک ما با حالتی از دست ها به نام چکش ها شناخته می شود. امروزه بیشتر تمرین کنندگان باگوا، از سبک های یین ( 尹 ) ، چنگ ( 程 ) یا لیانگ ( 梁 ) بهره می برند اگرچه پیروان سبک های فان ( 樊 ) ، شی ( 史 ) ، لیو ( 劉 ) ، فو ( 傅 ) و برخی سبک های دیگر هنوز هم وجود دارند. ( معمولاً سبک لیو را به تنهایی تمرین نمی کنند بلکه به عنوان مکمل دیگر سبک ها بکار برده می شود. ) همچنین زیرسبک های دیگری نیز وجود دارند؛ به عنوان مثال سبک های سون ( 孫 ) ، گائو ( 高 ) و جیانگ ( 姜 ) از زیرشاخه های سبک چنگ هستند.
برخی از شاگردان دونگ هایچوان، همچون چنگ تینگهوا در نبرد تاریخی قیام بوکسورها شرکت کرده اند.
• سبک یین: ین فو ( 尹福 )
• سبک چنگ: چنگ تینگهوا ( 程廷華 )
• سبک لیانگ: لیانگ ژنپو ( 梁振蒲 )
• سبک گائو: گائو یی شنگ ( 高義盛 )
• سبک جیانگ: جیانگ رونگ کیائو ( 姜容樵 )
• سبک شی: شی جیدونگ ( 史计栋 )
• سبک سونگ: سونگ چانگ رونگ ( 宋长荣 ) و سونگ یونگ ژیانگ ( 宋永祥 )
• سبک خانواده فان: فان ژیونگ ( 范志勇 )
• سبک لیو: لیو بائوژن ( 劉寶珍 )
• سبک ما ما ویکی ( 馬維棋 )
• سبک ما گویی: ما گویی ( 马贵 )
• سبک گونگ بائوتیان: گونگ بائوتیان ( 宮寶田 )
• سبک سون: سون لوتانگ ( 孫祿堂 )
• سبک فو: فو ژن سونگ ( 傅振嵩 )
• سبک یین یانگ ( سبک تیان ) : تیان هویی ( 田廻 )