باگزند

لغت نامه دهخدا

باگزند. [ گ َ زَ ] ( ص مرکب ) ( از: با+ گزند ) دارای آسیب. زیان دار. زیان آور :
به بازارگان گفت لب را ببند
کزین سودمندیم و هم باگزند.
فردوسی.
و رجوع به گزند شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس