باگْدانوویچ، پیتِر (۱۹۳۹)(Bogdanovich, Peter)
باگْدانوویچ، پیتِر
کارگردان، فیلم نامه نویس، و تهیه کنندۀ امریکایی. آخرین نمایش فیلم(۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت بار و خاطره برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه رو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلم های هالیوودِ قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟(۱۹۷۲)، و ماه کاغذی(۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن که نخستین فیلمش هدف ها(۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکسو اورسون ولز، نوشته است. از دیگر فیلم های اوست: دیزی میلر(۱۹۷۴)، نیکل اودئون(۱۹۷۶)، ماسک(۱۹۸۵)، تگزاسویل(۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق(۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکسدر همین فیلم بود.
باگْدانوویچ، پیتِر
کارگردان، فیلم نامه نویس، و تهیه کنندۀ امریکایی. آخرین نمایش فیلم(۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت بار و خاطره برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه رو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلم های هالیوودِ قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟(۱۹۷۲)، و ماه کاغذی(۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن که نخستین فیلمش هدف ها(۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکسو اورسون ولز، نوشته است. از دیگر فیلم های اوست: دیزی میلر(۱۹۷۴)، نیکل اودئون(۱۹۷۶)، ماسک(۱۹۸۵)، تگزاسویل(۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق(۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکسدر همین فیلم بود.
wikijoo: باگدانوویچ،_پیتر_(۱۹۳۹)