باکیلید

لغت نامه دهخدا

باکیلید. ( اِخ ) شاعر معروف غنایی یونان قدیم. وی در اواخر ششمین قرن قبل از میلاد تولد یافت. از آثار او جز قطعات معدودی در دسترس نیست و این قطعات نیز بوسیله نویسندگان و مورخان قدیم حفظ شده است. در سال 1897 م. قطعاتی از او بر پاپیروسی که در مصر توسط کنیون کشف شد انتشار یافت. و رجوع به باقخیلید شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس