باکیاک. [ ] ( اِخ ) نام یک تن از مشاهیر موالی ترک در قرون اولیه اسلامی. در مقدمه ابن خلدون آمده است : همینکه دولت به مرحله ٔخودکامگی و ممانعت کردن عرب از دست اندازی به فرمانروائی ممالک و شهرهای بزرگ رسید وزارت باقوام غیر عرب و نمک پروردگان برگزیده اختصاص یافت مانند برمکیان وخاندان سهل بن نوبخت و خاندان طاهریان و سپس خاندان بویه و موالی ترک چون بغا ( بوغا ) و وصیف و اتامش و باکیاک و ابن طولون و فرزندان ایشان. ( از مقدمه ابن خلدون ترجمه پروین گنابادی ج 1 ص 361 ). در تاریخ الخلفاء سیوطی نامی بصورت باکیال آمده است که گمان میرود با این نام یکی باشد.
