باکونین میخاییل

دانشنامه آزاد فارسی

باکونین، میخائیل (۱۸۱۴ـ۱۸۷۶)(Bakunin, Michael)
باکونین، میخائیل
سوسیالیست انقلابی و آنارشیست معروف روس. در خانواده ای فرهیخته و سیاسی به دنیا آمد. در مسکو درس خواند و تحت تأثیر اندیشه های فیشتهو جنبش هگلی های جوانقرار گرفت. این جنبش بر دگرگونی از طریق تخریب انقلابی تأکید می کرد، مفهومی که جاذبۀ رمانتیک خود را برای باکونین همواره حفظ کرد. پس از شرکت در انقلاب های مختلف اروپا (۱۸۴۸ـ۱۸۴۹)، در روسیه زندانی شد، از زندان گریخت و در ۱۸۶۱ از راه ایالات متحد به اروپا بازگشت. در ۱۸۶۵ «بین الملل برادری» را، که یک انجمن انقلابی آنارشیستی بود، در ناپل تأسیس کرد. فلسفۀ سیاسی او تا حد زیادی وامدار پرودوناست، اگرچه با فردگرایی او مخالف و به مالکیت جمعی بر وسایل تولید معتقد بود. مخالفت او با مارکساز این بینش او ناشی می شد که قراردادن قدرت دولت در دستان کارگران همان قدر نامطلوب است که قراردادن آن در دست هرکس دیگر. آثار اصلی باکونین با اهداف عملی، به مقتضای اوضاع زمان نوشته شده است و عبارت اند از: خدا و دولت، فراخوان اسلاوها(۱۸۴۸)، واصول انقلاب(۱۸۶۵)، که مانیفست «بین الملل برادری» بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس