باکونین

لغت نامه دهخدا

باکونین. ( اِخ ) میخائیل. از عناصر انقلابی روسیه. متولد بسال 1814 م. و متوفی بسال 1876 م. او فرزند یکی از مالکان واز نگهبانان سلطنتی بود، برای آموختن فلسفه به برلین رفت ( 1841 )، در پاریس با ژرژسان و پرودون آشنا شد.در زوریخ به فعالیت های اجتماعی پرداخت ، او را بروسیه احضار کردند نپذیرفت ، در فرانسه نطقی بمخالفت حکومت روسیه ایراد کرد که به اخراج او از فرانسه منجر شد، اما پس از انقلاب 1848 بار دیگر بپاریس بازگشت. در 1849 در پروس و اتریش و روسیه غیاباً محکوم به اعدام شد. در بازگشت بروسیه پس از یک سلسله مبارزات درسال 1857 به سیبری تبعید شد. در 1863 با چند روزنامه برای برانگیختن دهقانان همکاری کرد، چندی بعد بسویس آمد و عضو کمیته بین المللی کارگران شد و افکار کارل مارکس را تأیید کرد. او در ایجاد جمعیت های انقلابی درکشورهای اروپای مرکزی فردی مؤثر بشمار رفته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس