باکونویان. ( اِخ ) از امرای مغول زمان چنگیز هنگام حمله به ایران. در ترجمه تاریخ ادبیات ادوارد برون ( از سعدی تا جامی ) آمده است : در ترجمه لاتینی از نامه ای که باکونویان به پاپ نگاشته است یک جمله ٔتهدیدآمیز مخصوص موجود است که جوینی مورخ ایرانی نیز بهمان عبارت به آن اشاره میکند. ( از سعدی تا جامی ص 10 ). باکو ممکن است صورتی از باغو یا بایجو باشد.
