باکور افغان

لغت نامه دهخدا

باکور افغان. [ اَ ] ( اِخ ) نام امیری که ازطرف شاه شجاع مظفری به کرمان اعزام شده است. در تاریخ وزیری آمده است : شاه شجاع سلطان شبلی پسر خود را بحکمرانی کرمان فرستاد... و دولتشاه و ملک محمد نام را که هردو از اقارب خواجه قوام الدین محمد بودند....به پیشکاری کرمان مأمور کرد. بعد از رفتن این دو نفر به این اندیشید که شاید دولت [ شاه ] سلطان شبلی را از آن مملکت اخراج نماید و خودش ادعای ریاست و استقلال ورزد، این بود که خواجه مجدالدین قاقم را که مردی امین و کافی بود با امیر باکور افغان و دو هزار سوار به مدد او به دارالامان کرمان روان کرد. ( از تاریخ کرمان ص 209 ). این نام در حبیب السیر امیر ماکو و در تاریخ محمود گیتی ( کتبی ) امیرتاکور اوغانی آمده است. ( حاشیه تاریخ کرمان چ باستانی پاریزی ص 209 ). قبل از رسیدن این دو امیر، دولتشاه کرمان را تصرف کرد و امیر شبلی را در قلعه شهر محبوس ساخت. این امیر باکوراوغانی قایم مقام و پسر عم سیورغتمش از امرای اوغان حدود کرمان بوده است. و رجوع به تاریخ کرمان ص 209، 210، 225 و همچنین به تاریخ عصر حافظ ص 213 شود.

فرهنگ فارسی

نام امیری است

پیشنهاد کاربران

بپرس