باکه

لغت نامه دهخدا

( باکة ) باکة. [ باک ْ ک َ ] ( اِخ ) قلعه ای است از نواحی بِربُشتَر از توابع اندلس و امروز در تصرف فرنگان است. ( از معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).

پیشنهاد کاربران

درلهجه بختیاری به این گیاه اشکم گریز می گویند ودر جراحات از آن استفاده درمانی می کنند

بپرس