باکلان کوتوله
فرهنگستان زبان و ادب
پیشنهاد کاربران
باکلان کوتوله ( نام علمی: Microcarbo pygmeus ) نام یک گونه از تیره باکلانان است که به تعداد فراوان در جنوب شرقی اروپا و جنوب غربی آسیا زندگی می کند.
باکلان کوتوله ۴۸ سانتیمتر طول دارد و آبزی است. جثهٔ آن از باکلان بزرگ بسیار کوچکتر است. اندازه نرها از ماده اندکی بزرگتر است و دودیسی جنسی دیده نمی شود. دم این پرنده به نسبت بلند و گردنش کوتاه است. در پاییز و زمستان، نیمهٔ بالایی سر و گردن پرندهٔ بالغ به رنگ قهوه ای تیره در می آیند و تعدادی پر سیاه در پیشانی طاهر می شود. در این هنگام رنگ نوک و چشم ها به ترتیب قهوه ای سیاه و تیره رنگ می شوند. در تابستان ها اما سر هر دو جنس به رنگ قهوه ای مسی می شود و پر و بال نیز به رنگ سیاه مایل به سبز براق. خال های سفیدی نیز در پشت بال ها پدیدار می شوند. پرنده های نابالغ، چانه سفید، گلو و سینه قهوه ای و زیر تنه سفید مایل به قهوه ای دارند.
... [مشاهده متن کامل]
باکلان کوتوله اغلب در آب های درون خشکی مناطق جنوب شرقی و غرب دیرین شمالگان ( Palearctic ) در مناطق به نسبت گرم تالابی، کرانه های دریا و رودخانه ها به سر می برد و به صورت گروهی در بوته های مناطق مردابی تخم گذاری می کند. در ایران، این پرنده به تعداد اندک تا متوسط در تالاب های دز و کرخه، هورالعظیم، انزلی؛ میانکاله و تالاب های فارس و سیستان دیده شده و در بعضی از آنها تولید مثل می کند. به صورت اتفاقی در تالاب های شمال شرق کشور نیز گزارش شده است.
باکلان کوتوله ۴۸ سانتیمتر طول دارد و آبزی است. جثهٔ آن از باکلان بزرگ بسیار کوچکتر است. اندازه نرها از ماده اندکی بزرگتر است و دودیسی جنسی دیده نمی شود. دم این پرنده به نسبت بلند و گردنش کوتاه است. در پاییز و زمستان، نیمهٔ بالایی سر و گردن پرندهٔ بالغ به رنگ قهوه ای تیره در می آیند و تعدادی پر سیاه در پیشانی طاهر می شود. در این هنگام رنگ نوک و چشم ها به ترتیب قهوه ای سیاه و تیره رنگ می شوند. در تابستان ها اما سر هر دو جنس به رنگ قهوه ای مسی می شود و پر و بال نیز به رنگ سیاه مایل به سبز براق. خال های سفیدی نیز در پشت بال ها پدیدار می شوند. پرنده های نابالغ، چانه سفید، گلو و سینه قهوه ای و زیر تنه سفید مایل به قهوه ای دارند.
... [مشاهده متن کامل]
باکلان کوتوله اغلب در آب های درون خشکی مناطق جنوب شرقی و غرب دیرین شمالگان ( Palearctic ) در مناطق به نسبت گرم تالابی، کرانه های دریا و رودخانه ها به سر می برد و به صورت گروهی در بوته های مناطق مردابی تخم گذاری می کند. در ایران، این پرنده به تعداد اندک تا متوسط در تالاب های دز و کرخه، هورالعظیم، انزلی؛ میانکاله و تالاب های فارس و سیستان دیده شده و در بعضی از آنها تولید مثل می کند. به صورت اتفاقی در تالاب های شمال شرق کشور نیز گزارش شده است.
