باکری، علی (میاندوآب ۱۳۲۲ـ۱۳۵۱ش)
از رهبران و اعضای اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران. تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و در سال ۱۳۴۱ش موفق شد با رتبۀ اول در رشتۀ مهندسی شیمی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران پذیرفته شود. از همان ابتدای دوران دانشجویی، تحت تأثیر جریانات سیاسی همچون جبهۀ ملی دوم و نهضت آزادی و نیز ماجرای قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش قرار گرفت. با مطالعۀ کتاب های مهندس بازرگان به نهضت آزادی علاقه مند شد. باکری در ۱۳۴۵ش با کسب رتبه اول از دانشگاه فارغ التحصیل شد و در همان حال ضمن تدریس در دانشگاه به مطالعات عقیدتی و سیاسی سازمان مجاهدین پرداخت. در ۱۳۴۸ش به عضویت کادر مرکزی سازمان درآمد. در مرداد ماه ۱۳۴۹ش همراه با رضا رضایی در تربت حیدریه دستگیر شد ولی بدون آن که رابطۀ آنان با سازمان مشخص شود آزاد شدند. در اواسط همین سال به عنوان ادامۀ تحصیل از کشور خارج شد و به بیروت رفت. در آن جا در مورد نحوۀ تعلیمات سازمان با سازمان فلسطینی الفتح مذاکره کرد. سپس به اتفاق اصغر بدیع زادگان به فرانسه رفت و با بخش اروپایی به رهبری حسین روحانی در زمینۀ ارتباط با سازمان های سیاسی همکاری کرد و با سفارت خانه های چین، کوبا و شوروی تماس هایی گرفت. باکری در اردیبهشت ماه ۱۳۵۰ش به بیروت بازگشت و در تیر ماه همان سال با مقادیری اسلحه و مهمات قاچاق وارد ایران شد. وی جزوه ای دربارۀ تهیه و استفاده از مواد منفجره تدوین کرد و گزارشی به کادر مرکزی ارائه داد. سرانجام در ۶ شهریور ۱۳۵۰ش، با شناسایی سازمان از سوی ساواک، دستگیر شد و پس از گذراندن یک دوره بازجویی و شکنجه، در دادگاه نظامی به اعدام محکوم گردید. حکم صادره در ۳۰ فروردین ۱۳۵۱ش به اجرا درآمد.
از رهبران و اعضای اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران. تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و در سال ۱۳۴۱ش موفق شد با رتبۀ اول در رشتۀ مهندسی شیمی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران پذیرفته شود. از همان ابتدای دوران دانشجویی، تحت تأثیر جریانات سیاسی همچون جبهۀ ملی دوم و نهضت آزادی و نیز ماجرای قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش قرار گرفت. با مطالعۀ کتاب های مهندس بازرگان به نهضت آزادی علاقه مند شد. باکری در ۱۳۴۵ش با کسب رتبه اول از دانشگاه فارغ التحصیل شد و در همان حال ضمن تدریس در دانشگاه به مطالعات عقیدتی و سیاسی سازمان مجاهدین پرداخت. در ۱۳۴۸ش به عضویت کادر مرکزی سازمان درآمد. در مرداد ماه ۱۳۴۹ش همراه با رضا رضایی در تربت حیدریه دستگیر شد ولی بدون آن که رابطۀ آنان با سازمان مشخص شود آزاد شدند. در اواسط همین سال به عنوان ادامۀ تحصیل از کشور خارج شد و به بیروت رفت. در آن جا در مورد نحوۀ تعلیمات سازمان با سازمان فلسطینی الفتح مذاکره کرد. سپس به اتفاق اصغر بدیع زادگان به فرانسه رفت و با بخش اروپایی به رهبری حسین روحانی در زمینۀ ارتباط با سازمان های سیاسی همکاری کرد و با سفارت خانه های چین، کوبا و شوروی تماس هایی گرفت. باکری در اردیبهشت ماه ۱۳۵۰ش به بیروت بازگشت و در تیر ماه همان سال با مقادیری اسلحه و مهمات قاچاق وارد ایران شد. وی جزوه ای دربارۀ تهیه و استفاده از مواد منفجره تدوین کرد و گزارشی به کادر مرکزی ارائه داد. سرانجام در ۶ شهریور ۱۳۵۰ش، با شناسایی سازمان از سوی ساواک، دستگیر شد و پس از گذراندن یک دوره بازجویی و شکنجه، در دادگاه نظامی به اعدام محکوم گردید. حکم صادره در ۳۰ فروردین ۱۳۵۱ش به اجرا درآمد.
wikijoo: باکری،_علی_(میاندوآب_۱۳۲۲ـ۱۳۵۱ش)