باکالنجار

لغت نامه دهخدا

باکالنجار. [ ل ِ ] ( اِخ )لقب چند تن از امرای آل زیار که در گیلان و مازندران حکومت داشته اند. اما ضبط صحیح کلمه باکالیجار است. رجوع به ابوکالیجار و ابوکالنجار و باکالیجار شود.

فرهنگ فارسی

لقب چند تن از امرای آل زیار

پیشنهاد کاربران

بپرس