باکاسیس

لغت نامه دهخدا

باکاسیس. ( اِخ ) نام حاکمی که از طرف مهرداد اول پادشاه اشکانی [ اشک ششم ] بر ماد بزرگ [ آذربایجان ] گماشته شد: مهرداد پس از تصرف باختر چند سالی تأمل کرد تا آنکه آنتیوخوس پنجم اوپاتر، یعنی بچه ای 9 ساله یا 14 ساله برتخت سلوکی نشست و در سر نیابت سلطنت جنگی خانگی بین لیزیاس و فیلیپ درگرفت. در این موقع شاه پارت [ مهرداد ] از موقعیت استفاده کرده به ماد بزرگ تاخت ، ماد در این زمان اسماً جزء دولت سلوکی بشمار می آمد ولی درمعنی مستقل بود، بنابراین مادها سخت مقاومت کردند. ژوستن گوید: «پس از مقاومت بسیار، سرانجام پارتی ها فائق آمدند. پس از آن ماد بزرگ جزء دولت پارت گردید ومهرداد، باکاسیس نامی را در اینجا بحکمرانی گماشت ».معلوم نیست که باکاسیس والی این مملکت بزرگ شده یا مهرداد او را بسمت پادشاه دست نشانده شناخته است ، از بیان ژوستن ظاهراً برمی آید که باکاسیس را مهرداد به ایالت برگماشته است. ( از ایران باستان ج 3 ص 2225 ).

دانشنامه آزاد فارسی

باکاسیس (باگاس ، شکل لاتینی نامی ساخته شده از بَغَه) ساتراپ ماد در زمان مهرداد اول اشکانی ، احتمالاً سرداری بود که در ۱۳۹ میلادی دِمِتریوس دوم را اسیر کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس