باکار


معنی انگلیسی:
jobholder

لغت نامه دهخدا

باکار. ( ص مرکب ) ( از: با+ کار ) دارای کار. مشتغَل. مشتغِل. ( منتهی الارب ). مقابل بی کار. ( ناظم الاطباء ). در تداول عوام ، شاغل مقامی یا منصبی. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به کار شود.

فرهنگ فارسی

دارای کار

دانشنامه عمومی

باکار ( به کرواتی: Bakar ) شهری در ایالت پریمریه - گرسکی کتار کشور کرواسی است که جمعیت آن در سال ۲۰۱۱ میلادی ۶٬۷۵۰ نفر بوده است. [ ۱] [ ۲]
عکس باکارعکس باکار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس