باژگه

لغت نامه دهخدا

باژگه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف باژگاه. باجگاه. محلی که باج گیرند :
بر باژگه آز نگر نگذری ایراک
این آز نخواهد ز تو جزدیدن بر ناژ.
ناصرخسرو ( دیوان ص 504 ).
و رجوع به باژگاه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس