باژن

لغت نامه دهخدا

باژن. [ ژَ ] ( اِ ) گوسفند یا بزی را گویند که پیش پیش گله به راه رودو بعربی کراز خوانند. ( برهان قاطع ). فاز. ( هفت قلزم ) ( آنندراج ). نهاز. ( آنندراج ). نخراز. گوسفند یا بزی که پیشاپیش گله رود. ( ناظم الاطباء ). گوسفند پیش رو گله. پیشرو گله گوسفندان. ( فرهنگ شعوری ج 1 ص 180 ).

فرهنگ فارسی

گوسفندی که پیش پیش گله راه رود

فرهنگ عمید

= پازن

پیشنهاد کاربران

بپرس