باوی

درگذشته
۵۳۱
تیسفون
وفاداری
شاهنشاهی ساسانی
شاخه نظامی
ارتش شاهنشاهی ساسانی
درجه
اسپهبد
جنگ ها و عملیات ها
جنگ ایبری
جنگ آناستازی
زندگی نامه
بر طبق نوشته های پروکوپیوس، سکه های باوی در طی پادشاهی قباد یکم ضرب می شده است، چرا که قباد با خواهر باوی به نام نیون دخت ازدواج کرده بود، و او دیگر، دایی شاه آینده، خسرو انوشیروان محسوب می شده است. به نظر می رسد که او پدر شخصی به نام Asparapet ( معادل ارمنی عنوان اسپهبد ) بوده است که نام اصلی او شاپور بوده و پدربزرگ خسرو پرویز بوده است که خسرو پرویز، فرزند دختر شاپور و هرمز چهارم بوده است. فراتر از این رابطه، این را می دانیم که او پدر ویستهم و وندوی بوده است.
بر طبق برخی منابع، باوی در مذاکرات سال ۵۰۶ که منجر به صلحی بین آناستاسیوس یکم و قباد شد و به جنگ آناستازی پایان داد، شرکت داشته است. پس از شکست ساسانیان در نبرد دارا در جنگ ایبری، قباد یورشی را به قلمرو بیزانسی ها سازماندهی کرد که در آن ارتشی بزرگ به فرماندهی مهرمهرویه، کنارنگ و باوی، به میان رودان حمله کرده و شهر میافارقین را به محاصره درآورد، که در آن هنگام توسط Buzes و Bessas محافظت می شده است. در طی این محاصره گسترده، زمستان نزدیک می شد و نیروهای امدادی بیزانس از آمیدا در حال آمدن بودند و مرگ ناگهانی قباد، همگی دست به دست هم دادند تا ساسانیان در ماه نوامبر یا دسامبر از محاصره دست بردارند.
در ابتدای پادشاهی خسرو انوشیروان در ۵۳۱، باوی به همراه دیگر اشراف ایرانی یک توطئه به راه انداختند که در آن سعی کردند خسرو را سرنگون کرده و قباد، فرزند جاماسپ که دومین فرزند ارشد قباد یکم بود را به پادشاهی برسانند. خسرو به محض اینکه از این توطئه آگاهی یافت، تمامی برادران خویش، فرزندان آن ها، به همراه باوی و دیگر اشراف ایرانی که در توطئه دست داشتند را اعدام کرد. خسرو دستور اعدام قباد که هنوز یک بچه بود و از دربار هم دور بود و توسط آذرگندبد بزرگ می شد را نیز صادر کرد. خسرو دستور کشتن قباد را فرستاد، اما آذرگندبد از اطاعت سرپیچی کرد و او را در خفا بزرگ کرد، تا اینکه بهرام، پسر خودش، او را در سال ۵۴۱ به شاه لو داد. خسرو او را اعدام کرد، اما قباد، یا حداقل کسی که ادعا می کرد قباد است، موفق شد به امپراتوری روم شرقی بگریزد.
منابع ها. Bosworth, C. ( 1986 ) . "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam ( به انگلیسی ) .
کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۵.
کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۴.
واژه باوی اسم پسر ایرانی در نتیجه این واژه یعنی باوی صد درصد پارسی است.