باوقوف

لغت نامه دهخدا

باوقوف. [ وُ ] ( ص مرکب ) ( از: با + وقوف ) که وقوف دارد. وقوف دارنده. واقف. آگاه. مطلع.

آگاه و مطلع

قابل

کسی که تجربه دارد