باوعیتهم

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ب (۲۶۴۹ بار)
هم (۳۸۹۶ بار)
وعی (۷ بار)

حفظ. اعم از آنکه حدیث باشد یا غیرآن. . یعنی: تا غرق قوم نوح و نجات مؤمنان را برای شما پندی قرار دهیم و تا آن را گوشی که حافظ مسموعات خویش است بشنود و حفظ کند. در مجمع البیان چند حدیث نقل شده که چون این آیه نازل شد رسول خدا «صلی الله علیه واله» گفت: «اَللّهُمَّ اجْعَلْنا اُذُنَ عَلِیٍ» خدایا علی «علیه السلام» را اذن و اعیه گردان علی «علیه السلام» فرمود: پس از آن دعا هر چه از رسول خدا «صلی الله علیه واله» شنیدم از یاد نبردم این حدیث در مجمع از طبرسی نقل شده است. دو حدیث دیگر نیز در این مضمون می‏باشد. ایعاء: نیز به معنی حفظ و جمع کردن است . آتش به سوی خود می‏خواند آنکه را که به حق پشت کرده و از آن اعراض نموده و مال را جمع و ذخیره کرده است گویند«اَوْعَی الْمَتاعَ» یعنی متاع را در ظرفی گذاشت و ذخیره کرد، این آیه نظیر . است. وعاء: ظرف. این تسمیه از آن جهت است که مال در ظرف جمع و حفظ می‏شود به سینه انسان گویند:«وِعاءُ عِلْمِهِ وَ عَقیدَتِهِ» یعنی سینه‏اش ظرف دانش و عقیده اوست، جمع آن اوعیه است . پیش از تفتیش ظرف برادرش شروع کرد به تفتیش ظروف آنها آنگاه ساقیه را از ظرف برادرش بیرون آورد.