باور کن: ربوده شدن لیزا مک وی ( به انگلیسی: Believe Me: The Abduction of Lisa McVey ) یک فیلم جنایی، درام و زندگی نامه ای کانادایی - آمریکایی محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی جیم دانوان است. این فیلم در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸ توسط لایف تایم در ایالات متحده و توسط شوکاس در کانادا منتشر شد. در ۴ ژوئن ۲۰۲۱، در سراسر جهان توسط نتفلیکس منتشر شد. [ ۱] در این فیلم کیتی داگلاس، روسیف ساترلند و دیوید جیمز الیوت به ایفای نقش پرداخته اند. فیلم داستان واقعی لیزا مک وی را روایت می کند که در سال ۱۹۸۴ توسط قاتل زنجیره ای بابی جو لانگ به مدت ۲۶ ساعت ربوده شد و مورد تجاوز قرار گرفت. [ ۲]
این فیلم علاوه بر پخش تلویزیونی خود، نمایش ویژه ای را نیز در تامپا دریافت کرد، در همان سالنی که بابی جو لانگ در سال ۱۹۸۴ دستگیر شد. [ ۳]
لیزا مک وی ( کتی داگلاس ) ۱۷ ساله با مادربزرگ بی توجه خود دایان ( کیم هورسمن ) و دوست پسر دایان موریس الوود ( برونو وردونی ) در خلیج تامپا فلوریدا زندگی می کند. موریس مرتباً به لیزا تجاوز می کند و مادربزرگش آن را نادیده می گیرد. یک شب در راه بازگشت به خانه از محل کارش در یک مغازه دونات فروشی، لیزا توسط بابی جو لانگ ( روسیف ساترلند ) ربوده می شود. او قبل از اینکه او را به آپارتمان استودیویش برگرداند در ماشینش به او تجاوز می کند. دایان گم شدن او را گزارش می دهد، اما به طور اتفاقی فرض می کند که فرار کرده است.
بابی لیزا را در آپارتمانش اسیر نگه می دارد و او را بسته و چشم بسته نگه می دارد در حالی که مدام به او تجاوز می کند. وقتی فاش می شود که بابی در گذشته توسط بسیاری از زنان صدمه دیده است، لیزا از روان شناسی معکوس برای جلب اعتماد او استفاده می کند. در همین حال، او اثر انگشت خود را بر روی سطوح حمام او و تارهای موهایش را زیر تختش می گذارد و …
این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم تلویزیونی کانادا برای بهترین فیلم تلویزیونی و بهترین نویسندگی در یک فیلم تلویزیونی ( کریستینا ولش ) در هشتمین دوره جوایز اکران کانادایی در سال ۲۰۲۰ شد. همچنین نامزد بهترین نقش اول در یک فیلم تلویزیونی یا مینی سریال ( داگلاس ) شد. بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یک سریال یا برنامه درام، بهترین کارگردانی در یک فیلم تلویزیونی، و بهترین فیلمبرداری در یک برنامه یا سریال درام شد. [ ۴]
داگلاس در سال ۲۰۱۹ نامزد جایزه اکترا برای اجرای برجسته توسط یک بازیگر زن از بخش تورنتو اکترا شد. [ ۵] این فیلم سه نامزدی جایزه انجمن کارگردانان کانادا را دریافت کرد، برای بهترین طراحی تولید در یک فیلم تلویزیونی ( هلن کوتسونیس ) ، بهترین تدوین در یک فیلم تلویزیونی ( لیزا گروتنبور ) و بهترین تدوین صدا در یک فیلم تلویزیونی ( برایان ایمر، مایکل بونینی ) . [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فیلم علاوه بر پخش تلویزیونی خود، نمایش ویژه ای را نیز در تامپا دریافت کرد، در همان سالنی که بابی جو لانگ در سال ۱۹۸۴ دستگیر شد. [ ۳]
لیزا مک وی ( کتی داگلاس ) ۱۷ ساله با مادربزرگ بی توجه خود دایان ( کیم هورسمن ) و دوست پسر دایان موریس الوود ( برونو وردونی ) در خلیج تامپا فلوریدا زندگی می کند. موریس مرتباً به لیزا تجاوز می کند و مادربزرگش آن را نادیده می گیرد. یک شب در راه بازگشت به خانه از محل کارش در یک مغازه دونات فروشی، لیزا توسط بابی جو لانگ ( روسیف ساترلند ) ربوده می شود. او قبل از اینکه او را به آپارتمان استودیویش برگرداند در ماشینش به او تجاوز می کند. دایان گم شدن او را گزارش می دهد، اما به طور اتفاقی فرض می کند که فرار کرده است.
بابی لیزا را در آپارتمانش اسیر نگه می دارد و او را بسته و چشم بسته نگه می دارد در حالی که مدام به او تجاوز می کند. وقتی فاش می شود که بابی در گذشته توسط بسیاری از زنان صدمه دیده است، لیزا از روان شناسی معکوس برای جلب اعتماد او استفاده می کند. در همین حال، او اثر انگشت خود را بر روی سطوح حمام او و تارهای موهایش را زیر تختش می گذارد و …
این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم تلویزیونی کانادا برای بهترین فیلم تلویزیونی و بهترین نویسندگی در یک فیلم تلویزیونی ( کریستینا ولش ) در هشتمین دوره جوایز اکران کانادایی در سال ۲۰۲۰ شد. همچنین نامزد بهترین نقش اول در یک فیلم تلویزیونی یا مینی سریال ( داگلاس ) شد. بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یک سریال یا برنامه درام، بهترین کارگردانی در یک فیلم تلویزیونی، و بهترین فیلمبرداری در یک برنامه یا سریال درام شد. [ ۴]
داگلاس در سال ۲۰۱۹ نامزد جایزه اکترا برای اجرای برجسته توسط یک بازیگر زن از بخش تورنتو اکترا شد. [ ۵] این فیلم سه نامزدی جایزه انجمن کارگردانان کانادا را دریافت کرد، برای بهترین طراحی تولید در یک فیلم تلویزیونی ( هلن کوتسونیس ) ، بهترین تدوین در یک فیلم تلویزیونی ( لیزا گروتنبور ) و بهترین تدوین صدا در یک فیلم تلویزیونی ( برایان ایمر، مایکل بونینی ) . [ ۶]
