باورهای نوین زمین تخت

باورهای نوین زمین تخت توسط سازمان ها و افرادی ترویج می شود که برخلاف بیش از دو هزار سال اجماع علمی، از تخت بودن زمین حمایت می کنند و در عین حال کروی بودن زمین را انکار می کنند. [ ۳] باورهای زمین تخت شبه علم هستند. فرضیه ها و ادعاها مبتنی بر دانش علمی نیستند. طرفداران زمین تخت توسط متخصصان فلسفه و فیزیک به عنوان منکران علم طبقه بندی می شوند. [ ۴] [ ۵]
قدمت گروه های زمین تخت دوران نوین به میانه های سده بیستم می رسد. برخی از طرفداران جدی هستند و برخی نه. کسانی که جدی هستند اغلب با انگیزه مذهب[ ۶] یا تئوری های توطئه انگیزه دارند. [ ۷] از طریق استفاده از رسانه های اجتماعی، تئوری های زمین تخت به طور فزاینده ای توسط افراد غیر وابسته به گروه های بزرگتر مورد حمایت و ترویج قرار گرفته است. بسیاری از باورمندان از رسانه های اجتماعی برای انتشار نظرات خود استفاده می کنند. [ ۸] [ ۹]
انواع مختلف مشاهدات انجام شده در سطح زمین، در حال پرواز یا در مدار، شواهد تجربی از شکل تقریباً کروی زمین ارائه می دهند. از جمله آثار و پدیده هایی که می توان با چرخش زمین به دور خورشید توضیح داد و اگر زمین صاف و ساکن باشد اصلاً معنی ندارد، دیدن اجرام دور از سطح زمین است. ماه گرفتگی؛ ظهور ماه؛ رصد آسمان از ارتفاع؛ رصد ستارگان ثابت و معین از مکان های مختلف؛ رصد خورشید؛ ناوبری سطحی؛ اعوجاج شبکه در یک سطح کروی؛ سیستم های آب و هوا؛ جاذبه زمین و تکنولوژی نوین.
برخلاف تصور رایج که تا چند صد سال پیش به طور کلی تصور می شد زمین تخت است، کروی بودن زمین حداقل از دوره هلنیستی ( ۳۲۳ پ. م. تا ۳۱ پیش از میلاد ) به طور گسترده در جهان غرب ( و عموماً توسط محققان ) پذیرفته شده است. [ ۱۰] تا سدهٔ ۱۹ بود که مفهوم زمین تخت دوباره زنده شد.
باور نوین زمین تخت از نویسنده انگلیسی ساموئل روباتام ( ۱۸۱۶–۱۸۸۴ ) سرچشمه گرفته است. روباتام بر اساس نتایج حاصل از آزمایش خود در سطح بدفورد در سال ۱۸۳۸، جزوه ای را در سال ۱۸۴۹ با عنوان نجوم زتتیک منتشر کرد که با نام مستعار «پارالاکس» نوشت. او بعداً این را در کتاب زمین نه یک کره گسترش داد و پیشنهاد کرد که زمین یک دیسک صاف است که در مرکز قطب شمال قرار دارد و در امتداد لبه جنوبی آن توسط دیواری از یخ، قطب جنوب محدود شده است. روباتام همچنین باور داشت که خورشید و ماه ۳٬۰۰۰ مایل ( ۴٬۸۰۰ کیلومتر ) هستند بالاتر از زمین و اینکه «کیهان» ۳٬۱۰۰ مایل ( ۵٬۰۰۰ کیلومتر ) بود بالاتر از زمین قرار دارد. او همچنین جزوه ای با عنوان ناسازگاری نجوم مدرن و مخالفت آن با کتاب مقدس منتشر کرد که در آن استدلال می کرد که «کتاب مقدس، در کنار حواس ما، از این ایده حمایت می کند که زمین تخت و غیرقابل حرکت است و این حقیقت اساسی نباید برای مدتی کنار گذاشته شود. سیستمی که صرفاً بر اساس حدس و گمان انسان است. »[ ۱۱]