باورمندان کهن

باورمندان کهن ( به روسی: старове́ры یا старообря́дцы ) یا مؤمنان قدیم، مسیحیان ارتدکسی هستند که آیین و نیایش سرایی کلیسای ارتدکس شرقی را پیش از ایجاد اصلاحات پاتریارک نیکون مسکو ( بین سال های ۱۶۵۲ و ۱۶۶۶ ) حفظ کرده اند و هنوز به آیین جدید در نیامده اند. بنیاد این مذهب مسیحیت در سال های ۱۶۶۶–۶۷ میلادی در یک شورای کلیسایی با مخالفت در برابر اسکان تقوای جدید روسی به جای شکل های هم عصر یونانی با تقسیمی در اروپای شرقی بین مؤمنان قدیمی و کسانی که از کلیسای حکومتی جدید پیروی می کردند، ایجاد شد. روسی زبان ها از عبارت راسکول برای این جدایی استفاده می کنند که به معنای انشقاق و جدایی است.
تفاوت های زیادی بین باورمندان کهن و ارتدکس های جدید در خواندن و تفسیر کتاب مقدس، انجام اعمال کلیسا و سایر مناسک و همچنین زندگی روزمره وجود دارد. باورمندان کهن نیز یک گروه ناهمگن هستند اما به طور کلی این تفاوت ها بین مؤمنان جدید و قدیمی وجود دارد:
• غسل تعمید: نیکون در جریان اصلاحات در کلیسا، تعمید دو انگشت را مطابق عرف قدیمی ممنوع اعلام کرد و برای یک روش جدید تعمید به همه دستور داد که علامت سه تایی صلیب را انجام دهند ولی مؤمنان قدیم هنوز آن را نپذیرفته اند.
• شکل صلیب: مؤمنان قدیم هنوز شکل پیش از اصلاح صلیب ارتدکس را به رسمیت می شناسند. این شکل هشت انتها دارد به صورتی که دو ضربدر کوچک به صلیب معمول اضافه می شوند که در بالا مستقیم است و در زیر مایل.
• دعاها: در دعاهای مؤمنان جدید و قدیم اختلافات زیادی وجود دارد. یکی از مورخان حداقل ۶۲ اختلاف در دعا را به حساب آورده است.
• پوشش: موی زنان کاملاً در روسری است که با یک سنجاق در زیر چانه بسته شده است. هیچ لباس روشن و رنگی مجاز نیست. لباس ضروری مردان پیراهن های قدیمی روس با کمربند است که بدن را به دو قسمت پایین ( کثیف ) و فوقانی ( معنوی ) تقسیم می کند. همچنین برای مردان بافتن ریش و پوشیدن کراوات ممنوع است.
• الکل و دخانیات: نوشیدن الکل و مصرف دخانیات مطلقاً ممنوع است. هرچند بعضی از مؤمنان قدیمی مجاز به گرفتن سه لیوان الکل برای تعطیلات بزرگ هستند.