این جمله را گوینده پس از انکار صحبش توسط شنونده ای می گوید که حرف های او را باور ندارد و به نوعی نشان دادن بی تفاوتی و مهم نبودن دیدگاه طرف مقابل است. به عبارت دیگر؛ می خواهی باور کن، می خواهی نکن!+ عکس و لینک
