باور اسلامی یا عقیده ( به عربی: عقیدة ) ، یک اصطلاح اسلامی با منشأ عربی است که در لغت به معنای «عقیده» است. به آن عقیده اسلامی و الهیات اسلامی نیز می گویند.
عقیده فراتر از بیانات مختصر ایمان است و ممکن است بخشی از دستورهای دینی یک مسلمان معمولی نباشد. در «گرفتن جنبه های ایمان و گسترش آن به سطح تفصیل» اغلب با استفاده از «تفسیر یا منابع انسانی» از ایمان متمایز شده است. اما عقیده برخلاف ایمان، اصطلاحی در قرآن نیست.
... [مشاهده متن کامل]
بسیاری از مکاتب الهیات اسلامی در بیان عقاید مختلف وجود دارد. با این حال، این واژه کاربرد فنی قابل توجهی در کلام اسلامی داشته است و شاخه ای از مطالعات اسلامی است که به توصیف عقاید اسلام می پردازد.
عقیده از ریشه سامی ʿ - qd گرفته شده است که به معنای گره زدن است. ( «عقیده» نه تنها به عنوان بیان یک مکتب الهیات یا نظام اعتقادی اسلامی، بلکه به عنوان واژه دیگری برای «الهیات» در اسلام به کار می رود، مانند: «الهیات ( عقیده ) تمام عقاید و نظام های اعتقادی مسلمانان از جمله اختلافات فرقه ای و نقاط اختلاف را در بر می گیرد. »
به گفته محقق مسلمان سیریل گلاس، «از اوایل اسلام، گزاره های اعتقادی نظام مند در ابتدا برای رد بدعت ها و سپس برای تفکیک دیدگاه ها و ارائه آن ها به عنوان تفاوت های مکاتب الهیات ضروری بود. یا نظر افزایش یافت. »
عقیده «اولی» که به عنوان «پاسخی کوتاه به بدعت های فجیع زمانه» نوشته شده، به فقه اکبر معروف است و منسوب به ابوحنیفه است. دو عقیده معروف فقه اکبر دوم «نماینده» اشعری و فقه اکبر سوم «نماینده» شافعی بودند. غزالی عقیده هم داشت. این عقاید جزئی تر از آنچه در زیر توضیح داده شد بود.
به گفته مالکوم کلارک، درحالی که اسلام «یک دین اعتقادی نیست»، برخی اعتقادات مفصل را تولید کرده است، «برخی حاوی ۱۰۰ یا بیشتر بیانیه اعتقادی» که «موقعیت الهیات یک محقق یا مکتب خاص» را خلاصه می کند.
شش اصل ایمان یا باور ( ارکان الایمان ) برگرفته از قرآن و سنت مورد قبول همه مسلمانان است. درحالی که بین شیعه و سنی و سایر مکاتب یا مذاهب مختلف در مسائلی از قبیل صفات خداوند یا در مورد هدف فرشتگان اختلاف وجود دارد، اما در این شش ماده اختلافی وجود ندارد.
عقیده فراتر از بیانات مختصر ایمان است و ممکن است بخشی از دستورهای دینی یک مسلمان معمولی نباشد. در «گرفتن جنبه های ایمان و گسترش آن به سطح تفصیل» اغلب با استفاده از «تفسیر یا منابع انسانی» از ایمان متمایز شده است. اما عقیده برخلاف ایمان، اصطلاحی در قرآن نیست.
... [مشاهده متن کامل]
بسیاری از مکاتب الهیات اسلامی در بیان عقاید مختلف وجود دارد. با این حال، این واژه کاربرد فنی قابل توجهی در کلام اسلامی داشته است و شاخه ای از مطالعات اسلامی است که به توصیف عقاید اسلام می پردازد.
عقیده از ریشه سامی ʿ - qd گرفته شده است که به معنای گره زدن است. ( «عقیده» نه تنها به عنوان بیان یک مکتب الهیات یا نظام اعتقادی اسلامی، بلکه به عنوان واژه دیگری برای «الهیات» در اسلام به کار می رود، مانند: «الهیات ( عقیده ) تمام عقاید و نظام های اعتقادی مسلمانان از جمله اختلافات فرقه ای و نقاط اختلاف را در بر می گیرد. »
به گفته محقق مسلمان سیریل گلاس، «از اوایل اسلام، گزاره های اعتقادی نظام مند در ابتدا برای رد بدعت ها و سپس برای تفکیک دیدگاه ها و ارائه آن ها به عنوان تفاوت های مکاتب الهیات ضروری بود. یا نظر افزایش یافت. »
عقیده «اولی» که به عنوان «پاسخی کوتاه به بدعت های فجیع زمانه» نوشته شده، به فقه اکبر معروف است و منسوب به ابوحنیفه است. دو عقیده معروف فقه اکبر دوم «نماینده» اشعری و فقه اکبر سوم «نماینده» شافعی بودند. غزالی عقیده هم داشت. این عقاید جزئی تر از آنچه در زیر توضیح داده شد بود.
به گفته مالکوم کلارک، درحالی که اسلام «یک دین اعتقادی نیست»، برخی اعتقادات مفصل را تولید کرده است، «برخی حاوی ۱۰۰ یا بیشتر بیانیه اعتقادی» که «موقعیت الهیات یک محقق یا مکتب خاص» را خلاصه می کند.
شش اصل ایمان یا باور ( ارکان الایمان ) برگرفته از قرآن و سنت مورد قبول همه مسلمانان است. درحالی که بین شیعه و سنی و سایر مکاتب یا مذاهب مختلف در مسائلی از قبیل صفات خداوند یا در مورد هدف فرشتگان اختلاف وجود دارد، اما در این شش ماده اختلافی وجود ندارد.
