باوحشت

لغت نامه دهخدا

باوحشت. [ وَ ش َ ] ( ص مرکب ) وحشت آور. خوفناک :
گر آن شبهای باوحشت نبودی
نمیدانست سعدی قدر امروز.
سعدی ( طیبات ).
و رجوع به وحشت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس