باهول

لغت نامه دهخدا

باهول. [ هََ / هُو ] ( ص مرکب ) که هول دارد. هولناک. وحشت آور. موحش :
هرکه ظالمتر چهش باهول تر.
مولوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس