باهدف

لغت نامه دهخدا

باهدف. [ هََ دَ ] ( ص مرکب ) که هدف دارد. که مقصود دارد. که کاری را بقصد و هدفی خاص شروع کند.

with the aim of doing something

به قصدِ . . . . . . . . . . . . .

به منظور، بدنبال