بانیاز

لغت نامه دهخدا

بانیاز. ( ص مرکب )( از: با + نیاز ). که نیاز دارد. حاجتمند. ( ناظم الاطباء ). نیازمند. برابر بی نیاز. || کنایه ازمخلوق. ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) :
چنان دارم ای داور کارساز
کزین بانیازان شوم بی نیاز.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس