بانگک

لغت نامه دهخدا

بانگک. [ گ َ ] ( اِ مصغر ) بانگ کوتاه :
پوپک دیدم به حوالی سرخس
بانگک بربرده به ابر اندرا.
رودکی.

پیشنهاد کاربران

بپرس