بانگه

لغت نامه دهخدا

بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) آواز. نعره. ( ناظم الاطباء ).

بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) پنبه نزده. ( ناظم الاطباء ). محلوج.

دانشنامه عمومی

بانگه ( به لهستانی: Banie ) یک روستا در لهستان است که در گمینا بانگه واقع شده است. [ ۱] بانگه ۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.
عکس بانگهعکس بانگهعکس بانگه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس