بانگ نی یک مثنوی از هوشنگ ابتهاج است. «بانگ نی» در رده دوم پرفروش ترین کتاب های شعر بازار کتاب تهران در هفته دوم فروردین ۱۳۹۶ قرار گرفت. [ ۱]
نام کتاب برگرفته از مقاله ای منظوم در قالب مثنوی است که در این کتاب منتشر شده است. [ ۲]
شروع سرایش شعر ۱۳۴۰ است و به تدریج در دهه های ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ سروده و در طول چند دهه تکمیل شده است. بخش هایی از آن توسط شاعر و به مناسبت های مختلف منتشر شده بود. [ ۳] اشعار این مثنوی بارها از سوی شاعر مورد بازبینی قرار گرفت. هر چند که ناشر ادعا کرده این کتاب آخرین بازبینی ابتهاج از این مثنوی بلند به شمار می رود[ ۴] ولی از بی اطلاعی که شاعر از تاریخ نشر آن اعلام کرده، [ ۵] این ادعا با واقعیت تفاوت دارد. [ ۶] مثنوی بانگ نی پس از سال ها، نزدیک به یک دهه پیش در ۱۳۸۵ توسط نشر کارنامه و در زمان حیات مؤسس و مدیر آن، محمد زهرایی، و با آماده سازی و کتاب آرایی وی[ ۷] چاپ اما در همان سال پخش کتاب توقیف شد، [ ۸] [ ۹] اما ۹ سال بعد و در آبان ۱۳۹۵ توزیع و منتشر شد. [ ۵]
مدیر فعلی نشر کارنامه، فضای این مثنوی را عاشقانه و اجتماعی می داند و معتقداست اگر کسی پیشینه سیاسی نداشته باشد، نمی تواند برداشت سیاسی از کتاب بکند، چراکه «بانگ نی» سیاسی نیست. [ ۷] سایه که این مثنوی را متأثر از اعدام مرتضی کیوان تا مرگ احسان طبری در طول چندین دهه، از دهه ۱۳۴۰ تا دهه ۱۳۸۰ ( حدود ۴۵ سال ) سروده، در آن به فراز و فرود زندگی این اشخاص نیز پرداخته است. [ ۶] «مثنوی مرثیه» بخشی از مثنوی «بانگ نی» است که در ۱۳۶۸ به مناسبت درگذشت احسان طبری سروده شد. [ ۱۰] این شعر در زمان سروده شدن، چاپ نشد و به قدری معروف شد که بخش های زیادی از آن تنها به صورت دست نویس یا کپی، تکثیر و بین مردم دست به دست گشت. [ ۴] [ ۶]
مثنوی بانگ نی چنین آغاز می شود:
آنچه بانگ نی را یک باره از مثنوی معنوی و دیگر مثنوی های بزرگ زبان پارسی جدا می کند، دگرسانی بنیادین اندیشه است. سایه بر پایهٔ دانش و آگاهی انسان امروز، یک مثنوی نو پدیدآورده با نگاهی به رویدادهای امروزی و رنج ها و آرمان های آدمی که در اکنون می زید و به آینده چشم دارد.
مثنوی بانگ نی در موسیقی ایرانی نیز شعری شناخته شده است. نخستین بار محمدرضا شجریان این اثر را در مایه بیات ترک خواند. پس از او محمدرضا لطفی آن را در مایه شوشتری در چاووش ۴ با صدای شهرام ناظری استفاده کرد. [ ۴] ناظری یک بار هم این مثنوی را در ماهور با آهنگسازی لطفی خواند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام کتاب برگرفته از مقاله ای منظوم در قالب مثنوی است که در این کتاب منتشر شده است. [ ۲]
شروع سرایش شعر ۱۳۴۰ است و به تدریج در دهه های ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ سروده و در طول چند دهه تکمیل شده است. بخش هایی از آن توسط شاعر و به مناسبت های مختلف منتشر شده بود. [ ۳] اشعار این مثنوی بارها از سوی شاعر مورد بازبینی قرار گرفت. هر چند که ناشر ادعا کرده این کتاب آخرین بازبینی ابتهاج از این مثنوی بلند به شمار می رود[ ۴] ولی از بی اطلاعی که شاعر از تاریخ نشر آن اعلام کرده، [ ۵] این ادعا با واقعیت تفاوت دارد. [ ۶] مثنوی بانگ نی پس از سال ها، نزدیک به یک دهه پیش در ۱۳۸۵ توسط نشر کارنامه و در زمان حیات مؤسس و مدیر آن، محمد زهرایی، و با آماده سازی و کتاب آرایی وی[ ۷] چاپ اما در همان سال پخش کتاب توقیف شد، [ ۸] [ ۹] اما ۹ سال بعد و در آبان ۱۳۹۵ توزیع و منتشر شد. [ ۵]
مدیر فعلی نشر کارنامه، فضای این مثنوی را عاشقانه و اجتماعی می داند و معتقداست اگر کسی پیشینه سیاسی نداشته باشد، نمی تواند برداشت سیاسی از کتاب بکند، چراکه «بانگ نی» سیاسی نیست. [ ۷] سایه که این مثنوی را متأثر از اعدام مرتضی کیوان تا مرگ احسان طبری در طول چندین دهه، از دهه ۱۳۴۰ تا دهه ۱۳۸۰ ( حدود ۴۵ سال ) سروده، در آن به فراز و فرود زندگی این اشخاص نیز پرداخته است. [ ۶] «مثنوی مرثیه» بخشی از مثنوی «بانگ نی» است که در ۱۳۶۸ به مناسبت درگذشت احسان طبری سروده شد. [ ۱۰] این شعر در زمان سروده شدن، چاپ نشد و به قدری معروف شد که بخش های زیادی از آن تنها به صورت دست نویس یا کپی، تکثیر و بین مردم دست به دست گشت. [ ۴] [ ۶]
مثنوی بانگ نی چنین آغاز می شود:
آنچه بانگ نی را یک باره از مثنوی معنوی و دیگر مثنوی های بزرگ زبان پارسی جدا می کند، دگرسانی بنیادین اندیشه است. سایه بر پایهٔ دانش و آگاهی انسان امروز، یک مثنوی نو پدیدآورده با نگاهی به رویدادهای امروزی و رنج ها و آرمان های آدمی که در اکنون می زید و به آینده چشم دارد.
مثنوی بانگ نی در موسیقی ایرانی نیز شعری شناخته شده است. نخستین بار محمدرضا شجریان این اثر را در مایه بیات ترک خواند. پس از او محمدرضا لطفی آن را در مایه شوشتری در چاووش ۴ با صدای شهرام ناظری استفاده کرد. [ ۴] ناظری یک بار هم این مثنوی را در ماهور با آهنگسازی لطفی خواند. [ ۱۲]
wiki: بانگ نی