بانکداری ذخیره کسری ( انگلیسی: Fractional Reserve Banking ) سیستمی است که در آن "ذخیره" بانک، تنها "کسری" از تمامی حسابهای مشتریان است. در این سیستم بیشتر واریزیها به بانک، به بیرون قرض داده می شوند و تنها کسری از آن ها برای جبران موجودی حسابهای مشتریان نگهداری می شود. بعضی از وامهای بانک، مجدداً در موسسات مالی دیگر پس انداز می شوند و مجدداً همین چرخه در بانک دوم تکرار می گردد. به دلیل اینکه موجودی حسابها، جزو پول در گردش محسوب می شوند، سیستم ذخیره کسری، نقش مهمی در افزایش نقدینگی داشته و بانکها در آن پول تولید می کنند. از این رو میزان پول در گردش بیشتر کشورها چندین برابر مقدار تولید شده توسط بانک مرکزی است. میزان این افزایش توسط ضریبی تعیین می شود که معمولاً توسط مسئولین دولتی، ذخیره های زیادی بانکها و مقدار پول در دست مردم که در بانک گذاشته نشده است تعیین می شود.
... [مشاهده متن کامل]
بانک مرکزی در بیشتر کشورها میزان حداقل ذخیره بانکها را تعیین می کند. این امر باعث محدود شدن تولید پول توسط بانک مرکزی می شود و باعث می شود که بانک دارای منابع کافی برای باز پس دادن پول مشتریان باشد. ولیکن به دلیل اینکه بانک مقدار کمتری از کل موجودی حسابها را در واقع دارا است، در زمانی که به دلیل ترس یا عدم اطمینان یا در زمانهای معینی از سال تعداد زیادی از مردم برای بازپس گرفتن پولشان به بانک مراجعه کنند بحران ایجاد می شود. در قدیم و قبل از تأسیس بانک مرکزی، این حالت باعث ورشکسته شدن بانک می شد زیرا با انتشار خبر در مورد وجود نداشتن پول در بانک مشتریان زیادی سراسیمه برای خارج کردن پول خود مراجعه می کردند. اما پس از تاسیس بانک مرکزی، در شرایط بحرانی منابع مالی مورد نیاز بانک را تأمین می کند. از این رو در این حالت بحران برای یک بانک به صورت مجزا ایجاد نمی شود، ولیکن در حالت بحرانی یک کشور به طور کامل ورشکست می شود.
در حال حاضر تمامی بانکها در تمامی کشورهای دنیا از سیستم بانکداری ذخیره کسری استفاده می کنند.
در بیشتر سیستمها، پس از اینکه مشتری پول خود را در بانک واریز می کند یک رسید کاغذی به عنوان سند این کار دریافت می کند. این سند نشاندهنده بدهی بانک به آن فرد است. بانک در عین حال وامهایی را برای مشتریانی که قصد وام گرفتن دارند می دهد. در این سیستم بانک تنها بخشی از ذخیره های مورد نیاز برای بازپرداخت حسابهای پس انداز را دارا است.

... [مشاهده متن کامل]
بانک مرکزی در بیشتر کشورها میزان حداقل ذخیره بانکها را تعیین می کند. این امر باعث محدود شدن تولید پول توسط بانک مرکزی می شود و باعث می شود که بانک دارای منابع کافی برای باز پس دادن پول مشتریان باشد. ولیکن به دلیل اینکه بانک مقدار کمتری از کل موجودی حسابها را در واقع دارا است، در زمانی که به دلیل ترس یا عدم اطمینان یا در زمانهای معینی از سال تعداد زیادی از مردم برای بازپس گرفتن پولشان به بانک مراجعه کنند بحران ایجاد می شود. در قدیم و قبل از تأسیس بانک مرکزی، این حالت باعث ورشکسته شدن بانک می شد زیرا با انتشار خبر در مورد وجود نداشتن پول در بانک مشتریان زیادی سراسیمه برای خارج کردن پول خود مراجعه می کردند. اما پس از تاسیس بانک مرکزی، در شرایط بحرانی منابع مالی مورد نیاز بانک را تأمین می کند. از این رو در این حالت بحران برای یک بانک به صورت مجزا ایجاد نمی شود، ولیکن در حالت بحرانی یک کشور به طور کامل ورشکست می شود.
در حال حاضر تمامی بانکها در تمامی کشورهای دنیا از سیستم بانکداری ذخیره کسری استفاده می کنند.
در بیشتر سیستمها، پس از اینکه مشتری پول خود را در بانک واریز می کند یک رسید کاغذی به عنوان سند این کار دریافت می کند. این سند نشاندهنده بدهی بانک به آن فرد است. بانک در عین حال وامهایی را برای مشتریانی که قصد وام گرفتن دارند می دهد. در این سیستم بانک تنها بخشی از ذخیره های مورد نیاز برای بازپرداخت حسابهای پس انداز را دارا است.
