بانک کونلون، ( به چینی: 昆仑银行股份有限公司 ) بانک کوچکی است که فقط برای ارتباط با ایران به وجود آمده است. نام این بانک ابتدا Karamay City Commercial Bank بوده است که با سرمایه گذاری شرکت ملی نفت چین، CNPC, در سال ۲۰۰۹ میلادی به کنترل این شرکت درآمده و در سال ۲۰۱۰ به بانک کونلون تغییر نام یافت.
... [مشاهده متن کامل]
این بانک برای ساماندهی روابط بانکی ایران با چین در دوره تشدید تحریم ها علیه ایران و با هدف دور زدن تحریم ها در زمان احمدی نژاد ایجاد شد. سرمایه اولیه این بانک از ارز فروش نفت ایران به چین که در چین بلوکه شده تأمین شده است.
وزارت خزانه داری ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۲ میلادی بانک کونلون را به واسطه برقراری ارتباط مالی با بانکهای ایرانی تحت تحریم آمریکا و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مورد تحریم قرار داد.
با بانک کونلون تنها می توان با ارز مبادله ای که همان ارز حاصل از فروش نفت می باشد کار کرد.
ایران برای مقابله با تحریم های مالی اقدام به راه اندازی اتاق مبادلات ارزی نموده است. این اتاق با شناسایی تاجران و اهالی صنعت که قصد واردات را دارند به جای اعطای ارز مبادله ای، حواله ای به آن ها ارائه می دهد تا از کشورهایی که به دلیل خرید نفت به ایران بدهکار هستند ولی امکان انتقال ارز به حساب های ایران را ندارند اجناس مورد نیاز خود را وارد کشور نمایند.
پول وزارت نفت ایران به حسابی در بانک کونلون می رود که ۳۰ تا ۴۰ درصد از فروش نفت به صورت نقدی از طریق این بانک پرداخت شده و الباقی آن صرف تأمین مالی پروژه ها و خرید کالاهای وارداتی چینی می شود.
نحوه بازگرداندن ارز حاصل از صادرات نفت ایران به چین که به علت تحریم در بانک های چینی بلوکه شده و چین بابت آن به ایران بدهکار است فاینانس چینی نامگذاری شده است. فاینانس چینی در حقیقت فاینانس داخلی است که توسط منابع ایران انجام می شود. با توجه به شرایط تحریم مقامات دولتی و بانک مرکزی ایران جزییات دقیق توافق با چین را اعلام نمی کنند. دولت ایران مایل است به هر طریقی طلب کشور را به شکل فاینانس چینی وارد کشور کند ولی تمایل چین به پرداخت تمام طلب ایران معلوم نیست و بانک کونلون کارمزد بالایی برای تسعیر ارز مطالبه می نماید. در شرایط تحریم که بانک ها با منابع محدود مواجه اند نرخ فاینانس معادل لایبور به اضافه ۱۴ درصد در قرارداد برخی بانک ها مشاهده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
این بانک برای ساماندهی روابط بانکی ایران با چین در دوره تشدید تحریم ها علیه ایران و با هدف دور زدن تحریم ها در زمان احمدی نژاد ایجاد شد. سرمایه اولیه این بانک از ارز فروش نفت ایران به چین که در چین بلوکه شده تأمین شده است.
وزارت خزانه داری ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۲ میلادی بانک کونلون را به واسطه برقراری ارتباط مالی با بانکهای ایرانی تحت تحریم آمریکا و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مورد تحریم قرار داد.
با بانک کونلون تنها می توان با ارز مبادله ای که همان ارز حاصل از فروش نفت می باشد کار کرد.
ایران برای مقابله با تحریم های مالی اقدام به راه اندازی اتاق مبادلات ارزی نموده است. این اتاق با شناسایی تاجران و اهالی صنعت که قصد واردات را دارند به جای اعطای ارز مبادله ای، حواله ای به آن ها ارائه می دهد تا از کشورهایی که به دلیل خرید نفت به ایران بدهکار هستند ولی امکان انتقال ارز به حساب های ایران را ندارند اجناس مورد نیاز خود را وارد کشور نمایند.
پول وزارت نفت ایران به حسابی در بانک کونلون می رود که ۳۰ تا ۴۰ درصد از فروش نفت به صورت نقدی از طریق این بانک پرداخت شده و الباقی آن صرف تأمین مالی پروژه ها و خرید کالاهای وارداتی چینی می شود.
نحوه بازگرداندن ارز حاصل از صادرات نفت ایران به چین که به علت تحریم در بانک های چینی بلوکه شده و چین بابت آن به ایران بدهکار است فاینانس چینی نامگذاری شده است. فاینانس چینی در حقیقت فاینانس داخلی است که توسط منابع ایران انجام می شود. با توجه به شرایط تحریم مقامات دولتی و بانک مرکزی ایران جزییات دقیق توافق با چین را اعلام نمی کنند. دولت ایران مایل است به هر طریقی طلب کشور را به شکل فاینانس چینی وارد کشور کند ولی تمایل چین به پرداخت تمام طلب ایران معلوم نیست و بانک کونلون کارمزد بالایی برای تسعیر ارز مطالبه می نماید. در شرایط تحریم که بانک ها با منابع محدود مواجه اند نرخ فاینانس معادل لایبور به اضافه ۱۴ درصد در قرارداد برخی بانک ها مشاهده شده است.
