بانک مرکزی اروپا

بانک مرکزی اروپا ( به فرانسوی: Banque centrale européenne ) بانک مرکزی واحد پول یورو و مسئول اجرای سیاست پولی منطقهٔ یورو شامل ۱۹ کشور عضو است؛ که یکی از بزرگ ترین واحدهای پولی در جهان محسوب می شود. به گزارش بنکر ( Banker ) ، هدف از تشکیل این نهاد اقتصادی حفظ تعادل قیمت ها با کنترل تورم بوده است. بانک مرکزی اروپا بسیاری از اختیارات بانک مرکزی یک کشور را دارد، هر چند ابهامات دربارهٔ میزان استقلال این نهاد در مدیریت تقاضاهای پولی کشورهای عضو و جود دارد.
پی ریزی تشکیل بانک مرکزی اروپا در سال ۱۹۹۲ و به دنبال تلاش اتحادیهٔ اروپا برای ایجاد اتحادیهٔ اقتصادی و پولی برای کشورهای حوزهٔ یورو انجام شد و در نهایت در یکم ژوئن ۱۹۹۸ بانک مرکزی اروپا به شکل کنونی کار خود را آغاز کرد. مقر بانک مرکزی اروپا شهر فرانکفورت آلمان است که بزرگ ترین مرکز مالی در منطقهٔ یورو به شمار می آید. رئیس کنونی بانک مرکزی اروپا، کریستین لاگارد فرانسوی است که چندی پیش جانشین ماریو دراگی ایتالیایی رئیس پیشین آن شد.
تصمیم سازی در بانک مرکزی اروپا از سوی شورای سیاست گذاری انجام می شود که از هیئت اجرایی و سران کشورهای حوزهٔ یورو تشکیل شده است. مقامات بانک های مرکزی کشورهای اروپایی می توانند در تصمیم گیری های این نهاد پیشنهادهای خود را ارائه کنند، اما تصمیم نهایی را خود مقامات بانک مرکزی اروپا اتخاذ می کنند.
بانک مرکزی اروپا همچون هر نهاد دیگری موافقان و مخالفانی دارد که هر یک به دلایل ویژهٔ خود از این نهاد دفاع یا نسبت به آن انتقاد می کنند:
از نظر موافقان، وجود این نهاد برای حرکت آرام و روان منطقهٔ یورو الزامی است. آن ها همچنین بر این باورند که سیاست های پولی این نهاد به اتحادیهٔ اروپا در دستیابی به یک بازار واحد کمک می کند. این در حالی ست که مخالفان این نهاد معتقدند که امکان ایجاد و پس از آن نیز حفظ واحد پول یکسان برای کشورهایی با الگوهای متفاوت رشد و پیشرفت وجود ندارد، چرا که شرایط آن ها باهم متفاوت است. به علاوه آن ها از عدم استقلال این روزهای این نهاد و سلطهٔ اعضای پرنفوذ بر آن ابراز نارضایتی می کنند
بانک مرکزی اروپا برای رسیدن به هدف تثبیت نرخ تورم پایین تر از سطح ۲ درصد اقدام به تغییر عرضهٔ پول می نماید. سیاست های پولی مهم ترین بخش فعالیت بانک مرکزی هر کشوری می باشد.