بانژ. [ ن ِ ] ( اِ ) کسی که نژاد وی معروف و مشهور باشد. ( ناظم الاطباء ). این کلمه در فرهنگهای دیگر که در دسترس بود دیده نشد و محتمل است که صورت ابتری از کلمه مرکب «بانژاد» باشد. رجوع به بانژاد شود.