بانقوسی
لغت نامه دهخدا
بانقوسی. [ ن َ ] ( اِخ ) صادق بن عبدالرحمن بانقوسی حلبی ، از افاضل حلب بود و در آن شهر تولد یافت و بسال 1203 هَ. ق. در همان شهر درگذشت ، اشعاری دارد و کمال الدین عزی قطعه ای ازو آورده است. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 422 ). و رجوع به ریحانة الادب ج 1 شود.
بانقوسی. [ ن َ ] ( اِخ ) عبدالقادربن صالح بن عبدالرحمن حلبی بانقوسی فقیهی حنفی و فاضل بود. «سلک النضار» که شرحی بر الدر المختار است از اوست ، همچنین «تعلیق بر اوائل » صحیح البخاری و شرحهای دیگری نیز دارد. او بسال 1142 هَ. ق. تولد یافت و در 1199 هَ. ق. درگذشت. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 534 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید