بانصران

لغت نامه دهخدا

بانصران. [ ن َ ] ( اِخ ) موضعی بوده است در مازندران. رابینو در سفرنامه گوید: بعد از بررسی دقیق تاریخ دشت مازندران من باین نتیجه رسیده ام که اینجا محل شهر قدیمی تمیشه اقامتگاه فریدون بوده است که قصر او تا زمان ابن اسفندیار در محلی موسوم به بانصران دیده میشده است. ( از ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 100 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس