بانش

لغت نامه دهخدا

بانش. [ ن ِ ] ( اِخ ) قریه ای است سه فرسنگی شمالی تل بیضا. ( فارسنامه ناصری ). دهی است از دهستان بیضاء بخش اردکان شهرستان شیراز که در 69 هزارگزی جنوب خاور اردکان برکنار راه فرعی زرقان به بیضا در دامنه واقع است. ناحیه ایست با آب و هوای معتدل و 890 تن سکنه ، آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و حبوب و چغندر و شغل مردمش زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

بانشی به معنی آینده نگر پیش گومیباشدکه قدمت بانش با انشان سابق که قسمت شمال انشان بوده به قدمت ۲۶۰۰سال پیش وبانش دارای آتشکده میباشد که هنوز آثارآن باقیست

بپرس