بانرت ارنست

دانشنامه آزاد فارسی

بانِرْت، اِرنْسْت (۱۸۹۵)(Bannerth, Ernst)
خاورشناس آلمانی. با سِمَت مترجم نظامی به استانبول و عراق فرستاده شد (۱۹۱۶). به اسارت نیروهای انگلستان درآمد (۱۹۱۷) و به هندوستان منتقل شد. پس از بازگشت به آلمان (۱۹۲۵) تحقیقات خود را ادامه داد و با ارائۀ پایان نامه ای دربارۀ زبان قدیم عثمانی، در رشتۀ زبان های اسلامی دانشگاه وین دانشنامۀ دکتری گرفت. مدتی به تدریس فلسفه و تاریخ ادبیات آلمانی پرداخت. برای مطالعه به کشورهای عربی سفر کرد (۱۹۳۱ـ۱۹۳۸). چندی مدرّس زبان های شرقی در فرهنگستان کنسول ها در شهر وین بود (۱۹۳۹) و پس از آن با سِمَت مترجم در ارتش هند خدمت کرد (۱۹۴۱). در ۱۹۴۴ به اسارت نیروهای فرانسوی درآمد و پس از آزادی، استاد زبان های شرقی در دانشگاه وین شد. با زبان های لاتین، یونانی، عربی، اردو، فارسی و ترکی آشنایی داشته و تحقیقاتی دربارۀ ابن سینا، فارابی و ابن طفیل انجام داده است. از آثارش: راهنمای آموزش زبان هندوستانی (با همکاری) (لایپزیگ، ۱۹۴۵)؛ ترجمه و شرح چهل مرتبه، مراتب الوجود عبدالکریم جیلی (وین، ۱۹۵۶)؛ اسلام امروز ـ فردا (وین، ۱۹۵۸)؛ ترجمه و شرح منهاج العابدین غزالی (۱۹۶۴).

پیشنهاد کاربران

بپرس