باندهای ماخ ( انگلیسی: Mach bands ) به یاد فیزیکدان اتریشی ارنست ماخ نامگذاری شده است ویک خطای دید را به نمایش می گذارد. وقتی چند سطح خاکستری که هر یک در محدوده خود کاملاً یکدست هستند اما در مقایسه با یکدیگر تیرگی آنها با هم متفاوت است در مجاورت هم قرار می گیرند. دستگاه بینایی ما با تقویت تفاوت تیرگی در مرز تماس سطوح هم جوار خاکستری، تشخیص تمایز نوارهای خاکستری پهلو به پهلو را حمایت می کند، اما همزمان موجب نوعی خطا در دید می شود. به این معنی که در طول خطوط تماس، باریکه ای تیره تر در مجاورت محدوده روشن و برعکس باریکه روشنتر در مجاورت محدوده تیره دیده می شود، طوری که به نظر می رسد هیچ کدام از سطوح دارای یکدستی داخلی نیستند. این پدیده در زندگی واقعی نقش دارد و از جمله می تواند در تشخیص رادیولوژی ایجاد خطا کند. از اینرو آگاهی از آن مفید است. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
این خطا احتمالاً نتیجه شیوه تعامل بین سلولهای عصبی بر اساس الگوی خاصی است. این الگو که مهار جانبی نامیده می شود بیانگر این یافته است که فعالیت یک سلول عصبی باعث بازداری و در عمل کاهش فعالیت سلولهای عصبی مجاور خود می شود. این پدیده در سطوح مختلف دستگاه بینایی ثبت شده و قابل استناد است. برای مثال فعالیت یک سلول منفرد در شبکیه چشم ضبط شده و یافته ها تأیید می کند که فعالیت یک سلول مشخص بلافاصله باعث کاهش صدور تعداد پیامهای عصبی در سلولهای مجاور می شود. برای درک این که چگونه این الگوی تعامل بین سلولهای عصبی منجر به افزایش قدرت بینایی در تمیز خط حاشیه یک نوار روشن در مجاورت نوار تیره می شود. سلولی را در نظر بگیرید که در اثر دریافت نور از مرکز نوار روشن به شدت تحریک شده اما تمام سلوهای مجاورش نیز به همان میزان تحریک شده اند و در عمل با اعمال مهار جانبی بر یکدیگر مجموع پیامهای عصبی ارسالی به مغز از این مجموعه تعدیل پیدا می کند. اما آن دسته از سلولهای عصبی که از حاشیه نوار نور دریافت می کنند در در یک سمت خود همسایگانی دارند که از نوار تاریک نور کمتری دریافت کرده و در نتیجه با شدت کمتری فعال شده اند و به نوبه خود مانع فعالیت سلول های مجاوری که نور بیشتری دریافت کرده اند نمی شوند. حاصل اینکه یکسری از سلولها دقیقاً به یک میزان تحریک می شوند اما از فعالیت گروهی از آنها بازداری می شود و گروهی دیگر آزادانه به فعالیت عادی خود ادامه می دهند. این سلوها همانهایی هستند که از حاشیه نوار نور دریافت کرده اند و در عمل میزان تفاوت تیرگی حاشیه نوار در دستگاه بینایی ما تشدید می شود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین خطا احتمالاً نتیجه شیوه تعامل بین سلولهای عصبی بر اساس الگوی خاصی است. این الگو که مهار جانبی نامیده می شود بیانگر این یافته است که فعالیت یک سلول عصبی باعث بازداری و در عمل کاهش فعالیت سلولهای عصبی مجاور خود می شود. این پدیده در سطوح مختلف دستگاه بینایی ثبت شده و قابل استناد است. برای مثال فعالیت یک سلول منفرد در شبکیه چشم ضبط شده و یافته ها تأیید می کند که فعالیت یک سلول مشخص بلافاصله باعث کاهش صدور تعداد پیامهای عصبی در سلولهای مجاور می شود. برای درک این که چگونه این الگوی تعامل بین سلولهای عصبی منجر به افزایش قدرت بینایی در تمیز خط حاشیه یک نوار روشن در مجاورت نوار تیره می شود. سلولی را در نظر بگیرید که در اثر دریافت نور از مرکز نوار روشن به شدت تحریک شده اما تمام سلوهای مجاورش نیز به همان میزان تحریک شده اند و در عمل با اعمال مهار جانبی بر یکدیگر مجموع پیامهای عصبی ارسالی به مغز از این مجموعه تعدیل پیدا می کند. اما آن دسته از سلولهای عصبی که از حاشیه نوار نور دریافت می کنند در در یک سمت خود همسایگانی دارند که از نوار تاریک نور کمتری دریافت کرده و در نتیجه با شدت کمتری فعال شده اند و به نوبه خود مانع فعالیت سلول های مجاوری که نور بیشتری دریافت کرده اند نمی شوند. حاصل اینکه یکسری از سلولها دقیقاً به یک میزان تحریک می شوند اما از فعالیت گروهی از آنها بازداری می شود و گروهی دیگر آزادانه به فعالیت عادی خود ادامه می دهند. این سلوها همانهایی هستند که از حاشیه نوار نور دریافت کرده اند و در عمل میزان تفاوت تیرگی حاشیه نوار در دستگاه بینایی ما تشدید می شود. [ ۴]
wiki: باندهای ماخ