بانده

لغت نامه دهخدا

بانده. [ دَ ] ( اِخ ) نام شهری در ایالت اﷲآباد هندوستان که در 175 هزارگزی مغرب اﷲآباد واقعاست. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1222 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بانده (ابهام زدایی). بانده ممکن است اسم برای مکان های ذیل باشد: • ناحیه بانده، در ایالت اوتارپرادش در شمال هندوستان• شهر بانده ، مرکز ناحیه بانده، در محل تلاقی جاده با راه آهنی مهمّ
...

پیشنهاد کاربران

پهلوی ساسانی: vāyendak
پهلوی اشکانی: wāyendag
اوستایی: vāy ( پرواز کردن )
بانده ، بهانده ، باهانده
در گویش محلی میمندفارس به معنی پرنده می باشد
بانده یا بائنده در گفتار لری به مَنای پرنده می باشد.

بپرس