باندر
لغت نامه دهخدا
باندر. [ دُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان پنجگرستاق بخش مرکزی شهرستان نوشهر که در 31 هزارگزی جنوب چالوس و 3 هزارگزی خاور مرزن آباد واقع است. ناحیه ایست کوهستانی و سردسیر و دارای 330 تن سکنه. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و ارزن و شغل مردمش زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم و شال بافی است. این آبادی از دو محل بالا و پایین تشکیل شده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
در واقع درب ورودی بام آسمان بوده که بامدر نامیده شده وبا گذشت زمان به باندر تغیر کرده
تیره کی باندر طایفه سعید ایل دینارونی لر بختیاری
تش کی باندر*بندر*تیره چهاربنیچه مهدی وند طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ ایل منجزی ایل بختیاروند لر
تش کی باندر*بندر*تیره چهاربنیچه مهدی وند طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ ایل منجزی ایل بختیاروند لر