باند سی

باند سی قسمتی از طیف الکترومغناطیسی با فرکانس ۵۰۰ هرتز تا ۱۰۰۰ MHz است.
باند سی IEEE قسمتی از طیف موج الکترومغناطیسی در محدوده امواج ماکروویو ( ریز موج ) است که فرکانسی بین ۴ تا ۸ گیگا هرتز ( GHz ) دارد.
این باند اولین فرکانس اختصاص داده شده برای ارتباطات بین زمین و ماهواره بود.
• امواج الکترومغناطیس
• باندهای ریزموج
• پخش ماهواره ای
• مهندسی برق
• مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های بدون منبع

باند سی (فروسرخ). باند سی ( انگلیسی: C band ) در مخابرات نوری فروسرخ نشان دهنده طول موج ۱۵۳۰تا ۱۵۶۵ نانومتر است که مربوط به محدوده تقویت تقویت کننده های EDFA است. باند سی در فیبر نوری در محدوده کمینه جذب قرار دارد، جایی که مقدار اتلاف به ۰٫۲ دسی بل در کیلومتر می رسد، و همچنین یک پنجره انتقال اتمسفری نیز در این محدوده وجود دارد. باند سی میان باند طول موج کوتاه ( ۱۴۶۰–۱۵۳۰ نانومتر ) و باند طول موج بلند ( ۱۵۶۵–۱۶۲۵ نانومتر ) قرار دارد. این باند کانال های ۵۰ گیگاهرتزی DWDM فضایی اتحادیه بین المللی مخابرات از کانال ۱۶ ( ۱۵۶۴٫۶۸ نانومتر، ۱۹۱٫۶ تراهرتز ) تا ۵۹ ( ۱۵۳۰٫۳۳ نانومتر، ۱۹۵٫۹ تراهرتز ) را در بر می گیرد.