بانجین. [ ن ِ ] ( اِخ ) از کسان وشمگیر امیر زیاری است. و در جنگی که بسال 323 هَ. ق. میان نصربن احمد سامانی و وشمگیر درگرفت ابن بانجین دیلمی با سپاهی گران آهنگ نصربن احمد کرد. ( از احوال و اشعار رودکی نفیسی ج 1 ص 424 و 425 ). و احتمال توان داد که صورت اصلی این کلمه بانجیر بوده است ( مبدل بانگیر ) از نوع وشمگیر و شیرگیر و... و رجوع به بانجیر شود.
