بان اواره

لغت نامه دهخدا

( بان آواره ) بان آواره. [ رَ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد که در انتهای اراضی پالان واقع شده و 20 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس