بامیین

لغت نامه دهخدا

بامیین. [ م ِ ] ( اِخ ) بامین. بامئین. قصبه ای باشد از اعمال هرات. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). رجوع به بامئین شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس